16. numer Kwartalnika Naukowego OAP UW „e-Politikon” został poświęcony znaczeniu mediów społecznościowych w dwóch kampaniach wyborczych 2015 r. – prezydenckiej oraz parlamentarnej.
Kampanie wyborcze 2015 roku przejdą do historii polskiej polityki, a także komunikacji politycznej z wielu powodów – przede wszystkim za przyczyną niespodziewanego zwycięstwa Andrzeja Dudy i nieoczekiwanej porażki Bronisława Komorowskiego oraz historycznej wygranej Prawa i Sprawiedliwości w wyborach parlamentarnych. Historycznej, ponieważ po raz pierwszy jeden komitet wyborczy zdobył samodzielną większość w Sejmie. Czynników, które złożyły się na takie wyniki wyborów w 2015 roku, było oczywiście wiele. Warto jednak zauważyć, że istotną rolę pełniła w tych procesach komunikacja w Internecie, a w szczególności w mediach społecznościowych.
Małgorzata Adamik-Szysiak w artykule Polska partia polityczna na Twitterze – studium przypadku próbuje skłonić nas do refleksji nad sposobem wykorzystania Twittera w strategiach komunikacyjnych głównych polskich partii politycznych. Autorka poddała empirycznej analizie zarówno aktywność podmiotów, jak również rodzaj i tematykę tweetów zamieszczanych na oficjalnych kontach czterech ugrupowań politycznych (Platformy Obywatelskiej, Prawa i Sprawiedliwości, Polskiego Stronnictwa Ludowego oraz koalicji Zjednoczona Lewica) na półmetku parlamentarnej kampanii wyborczej w 2015 roku. Szczególny akcent w swoich badaniach autorka położyła na stopień zaangażowania internautów – nie tylko poprzez popularyzację materiałów publikowanych na kontach partii politycznych, ale także inicjowanie i włączanie się w dyskusje.
Paweł Matuszewski i Katarzyna Grzybowska-Walecka analizowali z kolei reakcje internautów na treści umieszczane w serwisie Facebook przez kandydatów na prezydenta RP. Próbowali oni odpowiedzieć na pytania o różnice w sposobie komunikacji poszczególnych kandydatów ze względu na typ zamieszczanych postów (link, zdjęcie, film), a także określić, jakie treści są najbardziej i najmniej lubiane przez internautów.
Praktyczną stronę wykorzystania Facebooka do komunikacji z wyborcami opisał Tomasz Olczyk w artykule pt. Facebook w kampanii prezydenckiej 2015 roku – analiza zawartości profili Andrzeja Dudy i Bronisława Komorowskiego. Autor, badając zawartość oficjalnych facebookowych profili Andrzeja Dudy i Bronisława Komorowskiego z okresu kampanii prezydenckiej 2015 roku, opisuje treści i formy przekazów transmitowanych za pośrednictwem tego medium. Pierwszym badanym obszarem jest realizacja funkcji nakłaniającej, informacyjnej i przede wszystkim mobilizującej. Drugie zagadnienie to stosowanie klasycznych strategii retorycznych: ataku, porównania, obrony i pozytywnej autoprezentacji kandydata.
Kamil Mazurek w artykule pt. @PrezydentKukiz – kampania prezydencka Pawła Kukiza na Twitterze analizuje główne kierunki kampanii wyborczej prowadzonej przez jednego z bohaterów wyborów prezydenckich.
Numer zamyka tekst Błażeja Chorosia i Ewy Skrabacz, w którym autorzy przenoszą czytelnika w inny obszar kampanii wyborczej i analizują sposoby wykorzystania narzędzi komunikacji internetowej na szczeblu lokalnym. Autorzy w konkluzjach artykułu wskazują między innymi na ograniczone wykorzystywanie narzędzi internetowych przez badanych samorządowców – intensywność korzystania z narzędzi internetowych przez polityków lokalnych jest mniejsza niż na poziomie krajowym. Co ciekawe, autorzy nie stwierdzają istotnej zależności pomiędzy aktywną kampanią w sieci a wynikiem wyborczym.