S
zanowni Państwo,
prezentowane wydanie „e-Politikonu” jest poświęcone nowym paradygmatom dziennikarstwa politycznego i dziennikarzom politycznym, którzy te media tworzą.
Najnowszy numer znajdą Państwo tutaj.
Niniejszy numer otwiera artykuł Agnieszki Szymańskiej i Agnieszki Hess pt. Dziennikarze i promocja idei. Jak wiedza i osobiste przekonania dziennikarzy wpływają na rekonstruowany w mediach obraz rzeczywistości politycznej i społecznej oraz przyszłość współczesnych demokracji? Autorki – na podstawie wyników wielu studiów empirycznych, dotyczących przekazu mediów w Polsce i Niemczech – prowadzą rozważania na temat tego, co w przypadku współczesnych mediów dominuje bardziej – ich zdolność do współtworzenia uczestniczącej, dyskursywnej sfery publicznej czy logika ich działania, w dłuższej perspektywie czasowej powodująca zniechęcenie polityką.
Z kolei tematem artykułu Małgorzaty Lisowskiej-Magdziarz są medialne skonwencjonalizowane praktyki reprezentacyjne, dotyczące dziennikarzy politycznych oraz powstające na tym podłożu społeczne wyobrażenia o miejscu i roli dziennikarzy i ich relacjach z politykami.
Swoistą kontynuacją rozważań Małgorzaty Lisowskiej-Magdziarz są dwie analizy: Sławomira Czapnika, poświęcona zagadnieniom dziennikarskiej neutralności i obiektywizmu, oraz Magdaleny Kacperskiej, traktująca o rolach, które pełnić mogą dziennikarze, w tym przypadku ekonomiczni. Część poświęconą dziennikarzom i dziennikarstwu kończy artykuł Macieja Zasady, dotyczący kondycji dziennikarstwa śledczego.
Kolejne dwa artykuły wiąże ze sobą serwis społecznościowy Twitter, który jest jednym z nowszych i niezwykle interesującym (ze względu na swoją specyfikę) kanałem komunikowania politycznego (o czym szeroko pisaliśmy w 9. numerze „e-Politikonu”). Tym razem jednak Paweł Łokić analizuje aktywność w tym serwisie społecznościowym wybranych dziennikarzy, zaś Bartłomiej Machnik na przykładzie „afery podsłuchowej” pokazuje, jak dziennikarze polityczni korzystają z tego serwisu jako narzędzia w procesie agenda setting.
Ostatnia grupa artykułów poświęcona jest zjawisku celebrytyzacji wśród dziennikarzy politycznych. Dorota Piontek oraz Mirosław Grzelak wskazują, iż w związku ze zmianami, jakim ulega współczesne dziennikarstwo polityczne, a w szczególności z rewolucją technologiczną oraz komercjalizacją mediów, zmieniają się także kryteria sukcesu dziennikarzy. Mierzony jest coraz częściej tak zwaną widocznością medialną, rozumianą jako efekt działań, które są pochodną ról publicznych i prywatnych, a nie instytucjonalnych. Autorzy dyskutują, w jakim zakresie dziennikarz polityczny jest jeszcze kreatorem opinii, a jakiej mierze już celebrytą.
Kontynuacją wątku celebrytyzacji dziennikarzy i publicystów są analizy Szymona Ossowskiego, który na wybranych przykładach omawia rosnące znaczenie dziennikarskich gwiazd, oraz Weroniki Świerczyńskiej-Głowni, analizującej kwestię popularności dziennikarzy i publicystów politycznych z perspektywy wizerunkowej i sprzedażowej.
Numer zamykają rzadko spotykane w czasopismach naukowych eseje. Dotykając w niniejszym „e-Politikonie” tematu zmiany w dziennikarstwie politycznym, zaprosiliśmy do podzielenia się swoimi refleksjami polityków, którzy w swojej karierze byli także dziennikarzami. Zapraszamy więc do lektury esejów Ryszarda Czarneckiego, kiedyś dziennikarza, dziś polityka, wiceprzewodniczącego Parlamentu Europejskiego, który nadal pisuje do mediów, oraz Konrada Niklewicza, niegdyś dziennikarza „Gazety Wyborczej”, później podsekretarza stanu w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego, a dziś eksperta Instytutu Obywatelskiego. Oba teksty łączy kwestia odpowiedzi na pytanie o charakter relacji pomiędzy dziennikarzami politycznym a politykami.
Numer kończy recenzja książki Sergiusza Trzeciaka pt. Drzewo kampanii wyborczej czyli jak wygrać wybory, autorstwa Bartłomieja Biskupa.
Życzymy ciekawej lektury, a także, korzystając z okazji – pełnego sukcesów Nowego Roku,
Redakcja Kwartalnika Naukowego OAP UW „e-Politikon”